Eğer siz de her şeyi eksiksiz bir tertipte tutmak istiyorsanız “süper kadın” sendromuna yakalanmışsınız demektir. Şayet bu türlü düşünüyorsanız, her vakit standartlarınızı var olanının üzerine çekmeye çalışırsınız. Daha yeterlisi için çırpınmanın aslında sizi ne kadar yorduğunun farkına varmazsınız. Konutunuz her vakit tertipli ve sistemli olması; çocuklarınız hiçbir yeri dağıtmaması, konutunuzda her gün farklı bir yemek bulunması gerektiğine inanırsınız. Kusursuzluk için efor göstermeyince kendinizi suçlarsınız. Neden daha güzeline ulaşmak varken daha azı ile yetinmek zorunda olduğunuzu sorgularsınız. Sizin gereğinden fazla yorulduğunuzu düşünenler sizi dışarıdan gözlemleyenlerdir. Siz tüm bu ağır temponun olağan olduğu inancıyla yaşarsınız. Halbuki bu harikalık gayesi, sizde birtakım olumsuz duygulanımlara yol açabilir.
Bir arkadaşınız evinizle ilgili olumsuz bir tenkit getirdiğinde, gergin ve huzursuz hissedersiniz. Çocuğunuzun, komşularınızın çocuklarına kıyasla bir adım geride olduğunu hissettiğinizde panikleyerek anneliğinizi sorgulama muhtaçlığı hissedersiniz. Farklı farklı alanlarda en güzel olmak ve en âlâ bilinmek ismine farkına varmadığınız bir çarkın içine düşersiniz. Az vakitte yapmanız gereken çok iş vardır. Değişik bir halde bu işler hiç bitmez. Bu bitmek bilmeyen işler farkına varmadan ruhunuza yüklenen yükler üzeredir. Yetiştirmeniz gerekenler size daima tetikte hissettirir. Başardıklarınız size yetmez. Hatta bazen onları muvaffakiyet olarak nitelendirmezsiniz bile. Durup yavaşlamak yerine sorumluluklarınızı arttırmayı tercih edersiniz.
Her yeni sorumluluk biraz daha ağırlaştırır sizi. Tam da bu noktada kendinize niye amaç yelpazenizin bu kadar geniş olduğunu sorabilirsiniz. Neden daha fazlasını yapmaya mecbur hissettiğinizi anlamaya çalışabilirsiniz. Onaylanmanın hayatınızdaki değerini sorgulayabilirsiniz. Baskı altında hissetmenizin size verdiği ziyanlar üzerine düşünebilirsiniz. Ruhsal tatmini yakalamak için kendinize bu kadar yüklenmenin kural olmadığı inancını pekiştirebilirsiniz.
Yeterince emek verince o eşsiz zafer hissini yakalamanın mümkün olduğuna inanırsınız. Bunun için kendinizden daha çok ödün verirsiniz. Fakat bu ödünler fizikî ve ruhsal açıdan sizi yorar. Bir uğraş içinde olmadığınızda kendinizi tatminsiz hissedersiniz. İçten içe hissettiğiniz o boşluk ve huzursuzluk duygusu nedeniyle kendinize dinlenme fırsatı vermezsiniz. Durup ruhsal gereksinimlerinizi gözden geçirmeli, sonlarınızı sağlıklı halde belirlemeli ve size ilişkin olmayan sorumlulukları üstlenmekten vazgeçmelisiniz.
