Günümüzdeki evliliklerin temel problemlerinin başında eşlerin birbirlerini değiştirme uğraşı gelmektedir. Halbuki evlilik; “Ben sen ile, ‘ben’i koruyarak ve ‘sen’i yok etmeden ‘Biz’ olmak istiyorum demektir. Tıpkı su üzere. Suyu oluşturan hidrojen ve oksijen moleküllerinin kendi kimliklerinden vazgeçmeden “SU” üst kimliği altında birleşip yeni ve farklı bir oluşum meydana getirmeleri üzere.
Evliliklerde vakit içinde bayanın yahut erkeğin birtakım değişiklikler yaşaması kaçınılmazdır. Her iki tarafın da istekleri, gereksinimleri, beklentileri değişip farklılıklar gösterebilirler. Yani değişebilirler. O halde değişeceğiz, fakat nasıl ve ne kadar? Kendimiz mi değişeceğiz yoksa eşimizin istekleri doğrultusunda mı değişeceğiz? Tahminen de asıl soru şu: Kim değişecek? Kişi mi değişecek yoksa evlilik mi?
Seanslarda en çok karşılaştığımız zorluklardan biri de değişim konusunda olmaktadır. “Evlilik problemlerimizi halletmek istiyoruz, lakin ben değişmeden eşim değişsin, alakam değişsin. Eşim değişirse evliliğimiz daha hoş olur, eşim şunları yaparsa sorun çözülür.” üzere niyetlerdir. Halbuki çiftlerin en çok istedikleri şey eşinin değişimi olmasına rağmen, en dirençli olduğu bahis ise değişmemektir. Hele bir de bu değişim isteği oburu istediği içinse direnç iki kat daha artar.
İnsan değişebilen ancak kendi istemedikçe değiştirilmeye direnen bir yaratılışa sahiptir. Kişi tek başına kendi iç dünyasının tuğlalarını teker teker değiştirebilirken, eşinin iç dünyasını değiştirmeye kalktığında büyük bir direnç ve tepkiyle karşılaşabilir. Değiştirmeye çalışan taraf yorulmakta, öfkelenmekte, hayal kırıklığı yaşamaktayken, değiştirilmeye çalışılan taraf direnmekte, öfkelenmekte, kabullenilmediğini ve şartlı sevildiğini hissetmektedir. Bu durumda değişim isteyen taraf da değiştirilmeye çalışılan taraf da çıkmaza girer ve evlilikte tıkanmalar oluşur.
Peki evliliklerin sağlıklı devam edebilmesi için illa bir tarafın değişmesi gerekiyor mu? Bu sorunun yanıtı değişimden ne beklediğimize bağlı. Şayet tek tarafın değişmesi isteniliyorsa, unutulmamalıdır ki yıllarca şekillenen kişiliğin birinin isteğiyle apansız karşıt tarafa dönmesi mümkün değildir. Değişim karşılıklı olduğu vakit mümkündür. Bir öbür deyişle hiçbir şey yapmadan eşinizin değişmesini beklemek haksızlık olur. Sizin de katkıda bulunmanız gerekir. Mesela; istenmedik davranışın değişimi için bugüne kadar kullandığınız lakin sonuç alamadığınız formülü değiştirmekle işe başlayabilirsiniz. Bu yolda kendinizi değiştirip gayret göstermelisiniz. Böylelikle karşınızdakinin nasıl değiştiğine tanıklık etmiş olursunuz. Zira birebir usulle farklı sonuçlar alamazsınız.
Değişim için dikkat edilmesi gereken noktalar var mıdır? Elbette.
-
“Değişim” tabiri yerine “uzlaşma” tabirini kullanmak. Zira değişim direnç oluşturur, uzlaşma ise sorun çözer.
-
Beklediğiniz değişim yalnızca sorun yaşadığınız mevzuyla ilgili olmalı, kişilikle alakalı olmamalıdır.
-
Önemle üzerinde durulması gereken öbür bir nokta ise, rahatsız olduğunuz davranışta sizin de katkınızın olup olmadığıdır. Bu davranışın ortaya çıkmasında benim ne üzere katkım var? Farkında olmadan devam ettirdiğim reaksiyonlarım oluyor mu? Bu davranışın değişimi için ben neler yaptım? üzere sorulara yanıt bulmak.
-
Değişimlerde yaşanılan en büyük sorun değişimin bir an evvel gerçekleşmesini beklemek ve daima gözlemek. Değişim için vakit tanımak ve her olumlu davranışı pekiştirmek gerekir.
Sonuç olarak; evlilikte mutluluğun eşinizi olduğu üzere kabul etmekten geçtiğini, şartsız sevginin ve yapan irtibatın dönüştürücü tesiri olduğunu bilmek değerlidir.