Hayatımızın farkında olmadan akıp gittiğini gördüğümüz devrin ismi çocukluk. Bu devir, bir o kadar da hayata karşı deneyimsiz ve yanılabilir olduğumuz herkesin içinden geçip gittiği bir süreç…Deneme yanılmalarla öğrendiğimiz ebeveynlerimizin endişelerinden korkmayı, şemalarından kalıp yargılarımızı şekillendirdiğimiz yumuşak bir varlıkken kültürün bize öğrettiği her şeyi kabul ettiğimiz de bir periyot tıpkı zamanda….
Çocuklarımız er ya da geç bu evrede deneme serüveni içinde bilgisayar ve internetle tanışıyor. Saf niyetlerle başlayan bu serüven denetim edemediğimiz ve tıpkı vakitte hiç fark etmediğimiz bir süratle bağımlılığa dönüşebiliyor. Evvelce çocuğunuzun süratli bilgisayar kullanımını farkında olmadan onaylayabiliyorsunuz .Ödevleri yapmada bir kolaylık üzere görülen bu teknoloji vakitle internet bağımlılığına evriliyor. Bir de şöyle bir avantaj üzere gelen yanılsamalarla karşı karşıya kalıyoruz, konutta bilgisayar başında oturan çocuk konutu dağıtmaz, meskenin içinde koşuşturmaz , daima size soru sormaz.buda ebeveynlere evvelce ikincil bir çıkar sağlıyor elbette bunu inkar edemeyiz.
Sanal bir gerçekliğin içinde olan çocuk artık ve buradanın farkında olmaz ve vakti denetim edemez. Dijital oyunlar yoluyla ,erken yaşta çocuk vefata ve öldürmeye maruz kalıyorlar. İnternetteki oyunlarda ölüp öldürürken hiç bir şey hissetmez daha doğrusu hissedemez. Bu durum öfkeli, tepkisel , merhametsiz ve duygusal olarak künt hissetmeyen ,ötekinin acısını anlamayan jenerasyonlar üretir.Bu durum yalnızca çocuğun kendisini değil vakit içinde tüm toplumu içine alır.
Bu bağımlılık son vakitlerde uzmanların epeyce dikkatini çekti ve ihtarlar peş peşe gelmeye başladı. Yalnızlığını mekanik bir oyun üzerinden götürmeye çalışan çocuk , oburuyla bağlantı kuramayan ,bir diğeriyle varoluşsal temasta bulunmayan bir tek başınalığın içinde hapsolur. Vakitle daha da derinleşen bu yalnızlık hissi dışarıdaki akranlarından uzaklaştırır. Aile çabucak yanı başındaki çocuğundan olurken toplum da bir bireyini kaybetmiş olur. Vakitle haz hissini da internetteki dijital oyunlarla karşılarken adeta orada yok olmak ister. Bunun sonucunda derin bağımlılıklar ortaya çıkar.
Bu oyunlarda dijital ortamda sanal arkadaşlıklar edinilir. Bu ortada okuldaki arkadaşlarıyla bir sanal küme içinde dijital oyun oynamak tahminen bir dereceye kadar tolore edilebilir. Zira orada birebir bir bağlantı esasen vardır sanal ortamda toplanılıp oyun oynanmak istenmiştir. Bu durum çocuğu odasında ve ailesinden uzak meblağ. Vakit denetimi, meskendeki sorumluluklar aileyle bir ortada yaşanmayan bir çocukluk geçirmesine ortam sağlar.
Ben 1975 doğumluyum bizim çocukluğumuz daima mahallede ve ağaçların doruğunda komşunun erik ağacının üstünde geçti tahminen de bu manada şanslıydık. Birtakım dezavantajlarını bilgisayar kullanmada zahmet çekerek ödedik kimilerimiz hala ödüyor. Kendi adıma konuşmak gerekirse çok güç öğrendim dijital dünyayı hala sanal dünyaya bilişsel olarak uzak olduğumu söyleyebilirim. Beşere bir ekip zorunluluklar mecburen bir öğrenme yaşatabiliyor.
İnternet ve bilgisayar bağımlılığı öbür bağımlılıklardan biraz farklı ele alınır. Başka tüm bağımlılıklarda bağımlı olunan obje ortadan kaldırılıp büsbütün uzakta tutulurken bu bağımlılıkta denetim etmek ve denetim altına almak temeldir.
Gençleri daima eleştirmek uygun bir davranış olmayacaktır bu manada ebeveynleri uyarıp kendilerini tutmalarını öğütleriz. En değerlisi de uygun bir pazarlık ve akabinde bir uzlaşı yapmaktır. Artık o denli oyunlar var ki 6 saat oynanmadan kazanılmıyor. Tıpkı bir iştirakte kendi menfaatlerinizi korumak için nasıl kontrat yapıyorsanız her iki tarafın da uzlaştığı saatte bir mukavele imzalayabilirsiniz. Şayet kelam konusu oyun ise haftalık bir saatte mutabakat yapmanız daha fonksiyonel olacaktır.Eğer chat üzere bir duruma bir bağımlılık var ise o vakit günlük muahede yapmanız daha uygun olacaktır. Burada ailelerden duyduğumuz yakınma daima gidip denetim etmekten yorulduk halinde oluyor. Bende o vakit şunu söylüyorum çocuğunuz ateşli bir hastalığa yakalansa gidip ateşini ölçmeyecek miydiniz denetimsiz mü bırakacaktınız.? Çocuk kendini denetim edemez elbette yorgun düşebilirsiniz. Pekala meskendeki süreyi denetim altına aldınız diyelim ya çocuğunuz sizden bilinmeyen internet cafeye gidip orada vakit geçiriyorsa ne yapmanız gerekecek? Şunu bilhassa belirtmeliyim ki bu bağımlılığın konusunun dışına çıkabilir. Zira size palavra söyleyen ve konutta olmak istemeyen bir çocuğun internet bağımlılığından çok daha derin ve önemli meseleleri var demektir. Bu bağımlılık bir sorun değil yalnızca bir belirtidir. Burada anahtar kavram denetim etmektir. Ebeveynler sıklıkla söküp atmak alıp bir yerlere götürmek üzere devalar bulurlar lakin müddet ne kadar uzun olursa olsun eninde sonunda bilgisayar da internette geri gelir. Bu nedenle uygulayabileceğiniz kararlar almanız daha gerçek olacaktır.
SEVGİYLE …..
