Biraz ironik değil mi? Beşerler yağsız yemekler yedikçe yağlanıyorlar!
Diyetlerde yağa asla tolerans göremezsiniz,
bu yağ düşmanlığı neden?
Zira diyet listeleri kalori hesaplarına nazaran düzenlenir.
En yüksek kalori kaynağı da yağ olduğuna nazaran, kilo almamızın sebebini bulmuşuz,
Baksanıza, kalça ve göbekte biriken yağlara,
Daha hatalı aramaya ne gerek var!
Hatalı açık ve net göründüğüne nazaran tahlil de bir o kadar açık olmalı.
Pekala yağlı yiyeceklerden uzak durarak kilo verebildik mi ?T
abi ki hayır . Maalesef yağsız yiyecekler tüketen beşerler gitgide daha fazla kilo aldı!
O vakit bu işte bir karşıtlık var,
Bakalım aksilik bu işin neresinde?
Yağları kalori yahut kolesterol ile sınırlayan akıl almaz bakış açısına nasıl geldik?
Yağların damar endotelinde (damar iç yüzeyi)
yaptığı oksidatif gerilim (damar iç yapısını yakıcı etkisi) fark edildi.
Damar hasarı yapan oksidatif gerilim tüm hastalıkların oluşumundan sorumlu tutuldu.
Pekala yağların yaptığı oksidatif gerilime tahlil üretilemez mi?
Yağlı yemek olmaz mı? Olur, ancak bedeli ağır olur.
Çünkü insan fizyolojisinde
Bir ünite yağ ile 138 ATP üretilir.Bununla 138 merdiven çıkarsınız.
Birebir ünite et,peynir yani protein ile yalnızca 28 ATP yani 28 merdiven çıkabilirsiniz.
Ve yeniden tıpkı ünite hamur ile (karbonhidrat ile) yalnızca 35 merdiven çıkabilirsiniz.
Bilmelisiniz ki; proteinlerin atıkları olan ürik asit’i (İnsanları en süratli yaşlandıran bir atık) açığa çıkardığından,
Bu atığın 100 gramını atabilmek için en az 500 cc suya muhtaçlık olur.
Bilhassa atletlerde gördüğümüz fazla ölçüde et,süt ve peynir tüketimine karşılık, muhtaçlık olan suyu bulamadığında damarlarda ve eklemlerde kalsiyum, ve magnezyum üzere kıymetli mineraller tarafından tamponlamak için çöktüğünden damarları sertleştirir ve sırt omurlarında kireçlenme yahut gut nedeni olur.
Tüm damar sistemleri bu durumdan etkilenen atletler 40’lı yaşlarda yakalandıkları kronik hastalıkların tedavileri için koşturmaya devam ederler.