Bir yerimiz ağrıdığında bir ağrı kesici içerek kısa müddette ağrı çekmekten kurtuluyoruz. İlacın tesir mühleti bittiğinde tekrar ağrı hissediyoruz. Ancak ağrının neden kaynaklanmış olabileceğini sorgulamıyoruz.
Nasıl hastalandığımızı anlamadan evvel sıhhatin tarifine bir bakalım.
Homeopatik tıp profesörü George Vithoulkas’a nazaran sıhhat, ‘’Fiziksel, ruhsal ve duygusal acının olmadığı bir güzellik halidir. Ağrıdan özgür bir fizik vücut ve âlâ hissetme hali; acıdan özgür, huzurlu, sakin bir duygusal hal; bencillikten özgür bir zihin ve gerçek ile bir olma durumu… Büsbütün sağlıklı bir birey, ilahi sevgi ve bilgeliği içselleştirmeyi gerçekleştirebilmiş olandır. Bir birey yaratabiliyorsa, özgürce yaratabiliyorsa sağlıklıdır. Sağlıklı bireyin doğal gayreti yaratmak olacaktır. Kişi kendisinin ve diğerlerinin faydalarını gözetiyor olacaktır. Davranışları, kendisi ve diğerleri için ne kadar yıkıcı ise o derece sıhhatsizdir. Hasta bu tarife ne kadar yaklaşabilirse o kadar sağlıklı olacaktır. ‘’
Homeopat ve Psikiyatrist Vangelis A. Zafeririou’ya nazaran sağlıklı kişi kendisi, öteki şahıslar ve etrafı ile uyumlu bağlantılar kurabilen kişidir.
Dr. Edward Bach’a nazaran hastalıkların nedeni, ruh ve zihin ortasındaki uyumsuzluktur. Hepimizin var olmasının ruhsal bir nedeni vardır. Hepimizin görevlendirildiği bir hayat gayemiz var. Bunu aslında içimizde hissediyoruz. Lakin etrafımızın baskısı ile öbür türlü seçimler yapıyoruz. İşte Bach’a nazaran tabiatımızda olanı değil, dayatılanı yaparsak hasta oluruz. İyileşmemizin sırrı da tabiatımıza yani yaratılışımıza uygun bir hayat seçmekten geçiyor.
Dünya Sıhhat Örgütünün tarifine nazaran sıhhat; zayıflığın ya da hastalığın olmadığı durumun ötesinde, fizikî, zihinsel ve toplumsal uygunluk halidir. Zihinsel sıhhat ise her bireyin kendi potansiyelinin farkında olduğu, hayatın zorlukları ile baş edebildiği, verimli ve üretken çalışabildiği, bulunduğu topluma katkı sağlayabildiği bir düzgünlük hali olarak tanımlanır.
Peki hastalık nedir?
Osho; ‘’Hastalık doğal olandan ayrılmış olma halidir. Şayet kendimizi berbat hissediyorsak bu doğal olmayan bir şey yaparak buna sebep olduğumuz manasına gelir. Memnun hissetmek ve sağlıklı olmak doğaldır. Tabiatımız böyledir’’ biçiminde açıklar.
Hastalık ve sıhhat kavramlarını sırf insan vücudunun içinde bulunduğu durumu gösteren kavramlar olarak kullanırız. Lakin vücut şuur olmadan hiçbir şeyi gerçekleştiremez. Vücudumuz yalnızca şuurumuzun kendisine gönderdiği kimi bilgilerin tezahür ettiği yerdir. Meyyit bir insan, vücut orada duruyorken zaten hiçbir şey yapamaz. Canlı bir vücut, tüm yaşamsal fonksiyonlarını, şuur (ruh) ve ömür (can) denilen maddesel olmayan iki kavram ile yerine getirir. Şuurumuzda var olan bilgi vücudumuzda görünür hale gelir. Yani bir canlının vücudunda gerçekleşen her şey, bu olayın kaynağını oluşturan bilginin vücutta oluşmuş formudur. Bedenimizdeki işleyişten sorumlu olan hormonal ihtarım, enzimatik sistem, yapım-yıkım evrelerinin her birinde aslında şuurdan kaynaklanan bilgi fonksiyona dönüşmektedir. Yani güç hususa dönüşür. Farklı bedensel fonksiyonlar bir ortada ahenk içinde yürüyorsa biz buna ‘’sağlık’’ diyoruz. Fonksiyonlardan birinde bir sorun oluştuğunda sistem ve ahenk bozulur. Bu durumu ‘’hastalık’’ olarak tanımlarız.
Hastalık vücuttaki ahengin, yani o vakte dek istikrarda olan bir nizamın bozulmasıdır. Bu ahenk kaybı evvel şuurumuzda bilgi boyutunda ortaya çıkar. Daha sonra vücutta kendini gösterir. Vücut şuurda olan bilginin gerçekleşme alanıdır. Bu nedenle sırf vücudun hasta olduğunu söylemek aldatıcı olur. Hastalık yalnızca şuurda başlar ve bunun belirtileri vücutta gözlemlenir. Vücudumuz şuur olmadan yaşayamayacağı üzere şuur olmadan hasta da olamaz. Birebir biçimde bu durum zihinsel hastalıklar için de geçerlidir. Zihin de tek başına hastalanmaz. Zihinsel hastalık kavramı, tekrar şuurumuzda oluşan lakin kendini zihinde söz eden hastalık belirtileridir.
*****Bilinç dediğimiz şey nasıl oluşur.
Bedende bir hastalık belirtisi ortaya çıktığında dikkatimizi kendisine çeker. Her belirti dikkati, ilgiyi ve enerjiyi kendine çeken bir sinyaldir. Biz bu sinyali görmezden gelirsek o da daima kendini göstermeye çalışacaktır. Bunu daima tekrar ederek ya da eskisinden daha görünür hale gelerek yapacaktır. Sinyali yok etmeye çalışmakla şuurumuzun kendini söz etmesine mahzur olmuş oluruz. Belirtileri engellemek yerine akmasını sağlamamız gerekir. Bunun için belirtilerin çok daha derinlerine bakarak neye işaret ettiklerini anlamayı öğrenmeliyiz.
Hastalık belirtilerine odaklanmak yerine hasta olma olgusunun kendisini sorgulamak çok daha doğrudur. Hasta olma olgusunun daha derinlerine, köklerine inmek gerekir. Hastalık belirtilerini ise köklere olan seyahatte bir sinyal ya da bilgi taşıyıcısı olarak görmek çok daha gerçek bir yaklaşım olacaktır. Bu halde hastalık belirtilerini bir an evvel ortadan kaldırmaya yönelik bir yaklaşımdan çok gerçek hastalığı görüp anlamamıza yarayan sinyaller olarak değerlendirmeliyiz. Zira hastalık belirtilerinin tek bir hedefi vardır: Bizi iyileştirmek!!! Belirtilerin neyi işaret ettiklerini anlamak çok değerlidir. Aksi takdirde gelişimimize, değişim ve dönüşümümüze hizmet eden ilahi maddelere uymadığımızı bize anlatan son derece katı olabilen birer öğretmene dönüşürler. Güzelleşme duymazdan geldiğimiz, yok saydığımız ya da bastırdığımız belirtiden değil, dönüştürdüğümüz hastalıktan şuurumuzun değişimi ile doğar. Düzgünleşme bir dönüşümü tabir eder aslında. Kişinin düzgün yani tam ve bütünleşmiş bir hale dönüşmesidir. Düzgünleşme eksik olanın keşfedilmesi ile artan şuur sayesinde gerçekleşir. Öyleyse hastalık belirtilerini güzelleşmeye giden bir yol olarak düşünmemiz ve eksiklerimizi tamamlamamız için bize yol gösteren sinyaller olarak hayatlarımızda kıymetlendirmemiz gereklidir. ‘Şu anda hayatımda eksik olan nedir?’ ‘Neyi değiştirmem gerekir?’
İdeal sıhhat için hem beslenme ve ömür usulü değişiklikleri üzere fizikî mevzularda hem duygusal ve zihinsel boyutlarda, hem de ruhsal boyutta yanlışsız davranış içinde olmayı geliştirmemiz gerekir. Vücudumuzdan bize yansıyanın yalnızca o anda yaşadığımız bilinçlilik düzeyimiz olduğunu unutmamalıyız.
Aynı vakitte bizim canımızın yapmak istedikleri ile bize dayatılanlar konusunda farkında olmalıyız. İşte hastalık dediğimiz şey aslında taşıdığınız canın bize bir şeylerin yanlış olduğu istikametinde verdiği bir ikazdan ibaret. Biz bu işaret parmağının gösterdiği yere bakmak yerine işaret parmağına bakarsak iletisi görmemiş oluruz.
Birinci adım sorunu yanlışsız görmektir. İkinci adım da sorunu gerçek prosedürlerle çözmektir.***** Burda hastalıkların kaynaklandığı düzeyleri anlat.
Hastalık klasik tıbbın sav ettiği üzere dışarıdan gelen farklı bir şey değildir. Hastalık yalnızca birtakım kadim öğretilerde chi, ki, prana, bizim can dediğimiz hayat gücünün değişmiş yani istikrarı bozulmuş formudur. Dışarıdan gelen bir hastalık yoktur. İstikrarı kimi sebeplerle bozulmuş organizmanın yansısı vardır. Böylelikle dışarıdan gelen etkenlere hassasiyeti artmış, etkilenebilirliği artmış bir organizma vardır. Mesela baş ağrısı dışarıdan gelmez. Bir şey bizim istikrarımızı bozar ve bu dengesizlik kendini vücudumuzda baş ağrısı olarak gösterir. Yani hastalık dediğimiz şey bedenin sıhhati bozucu etkene karşı verdiği yansıdır. Bir kişi hasta olduğunda canlılığının nasıl etkilendiğini hastanın gösterdiği belirtilerden anlarız. Tedaviyi belirlerken hastalığa ilişkin olanla bireye ilişkin olanı hakikat tespit etmek gerekir.
Enfeksiyon hastalıklarında da bir mikroorganizmanın bizi hasta edebilmesi için immün sistemimizden daha güçlü olması gerekir. Bağışıklık sistemimizi düşüren etkenler; makus beslenme, makûs hayat şartları, sıhhatsiz hayat alışkanlıkları (sigara, akol) üzere kolay gözlenen ve kolay anlaşılabilen sebepler olduğu üzere gözlenmesi daha sıkıntı fakat tesiri anlaşılabilir duygusal gerilim üzere etkenler de olabilir.
Stres şu anda içinde bulunduğumuz duruma dair bizim kendimizi tehdit altında hissettiğimiz ve gayret verdiğimiz durumdur. Travma geçmişte yaşadığımız halde hala atlatamadığımız stresdir. Uygun yollardan gerilimle başa çıkılamadığında hastalık ( bedensel yada ruhsal ) kaçınılmaz olur. Aslında kısa vadeli gerilim vücudu müdafaaya yararken uzun sürdüğünde vücudu zayıflatan, baskı altında tutan bir tesir yaratır. Fizikî açıdan gerilimin üstesinden daha kolay gelmek için uygun beslenme ve uygun idman yapmak değerlidir. Duygusal açıdan gerilimle başa çıkmanın yolları problemlerin gerçek sebebinin farkına varmaktan ve düzeltici adımları atmaktan geçmektedir. Gerilimi akla yatkın yönetmeyi başarırsak yatkın olduğumuz hastalıklardan bile uzak durmamız mümkün olur.
Bir de tesirini fizikî ve duygusal olarak gözleyemediğimiz fakat varlığını sonuçlarıyla bildiğimiz etkenler vardır. Ruhsal etkenler. Burada kelam konusu olan ruhsal rahatsızlıklar değildir. Bazen hastalık kendini fizik vücutta gösterse de sebebi tek başına fizikî yada duygusal gerilim olmayabiliyor.
Ruhsal etkenleri anlayabilmenin en başarılı yollarından birisini aile dizimi terapisi sunmaktadır. Uzun süren bir hastalığın kökleri hayli derinlerde olabilir. Güç ve ağır geçen bir hastalığınız varsa hiç değilse bir sefer aile dizimi metodu yolu ile aile geçmişinize bakabilir ve farkında olmadan üzerinize aldığınız bir tesir olup olmadığını görmeniz yararlı olabilir. Sizi çok zorlayan, fizikî ve duygusal acı veren, hayatınızı yaşamanıza mahzur olan hastalıklarınızın uygunlaşması için çalışıyorsanız, bu türlü bir terapi size yardımcı olabilir. Bilhassa de aile sisteminde göç, savaş, meyyit doğum, erken vefat, kürtaj, cinayet, hırsızlık, aile hengameleri olmuşsa hastalığın sebepleri bu konuşulmayan aile sırlarında zımnî olabilir. Kronik seyirli hastalıklarda ‘’Şifa’’ konusu yalnızca biyokimyasal kıymetler ile olacak bir şey değildir birçok sefer. Ruhsal açıdan da yaklaşmak gerekir.
Yine hastalığın köklerini geçmişte arayan bir diğer prosedürde regresyon terapisidir. Anılara geri gitme travmaya neden olan duygusal, zihinsel, bedensel güç blokajlarını açığa çıkarma sürecidir. Bu anılar, çocukluk anılarını, rahim anılarını yahut geçmiş hayat anıları da denilen şuur dışı ruhsal anıları içerebilir.
Bazen pek çok terapiye karşın sorun sizi bir türlü bırakmıyorsa tahminen de aslında sorunu siz bırakamıyor olabilirsiniz. Bazen hasta olmakla elde ettiğimiz çıkarlarımız o kadar fazladır ki, şuurumuz tabi ki güzelleşmek istiyorum yoksa neden bu kadar uğraşayım derken, bilinçaltımız mevcut durumun sürmesini ister ve düzgünleşme gayretlerimizi sabote ederek güzelleşmeye pürüz olur ve şuur altı her vakit daha güçlüdür. O nedenle bazen fizikî bir rahatsızlığın tahlili aile diziminde, psikoterapide olabilir. Yalnızca güzelleşmeye hazır olduğunuzda güzelleşebilirsiniz.
Hastalık bir sonuçtur. Bir sürecin sonunda gelişir. Asla durup dururken gelişmez. Bizim tam olarak idrak edemediğimiz bir nedenle bizde bir değişim yaratmak için gelişir. Hayatımızda bizi zorlayan bir değişim….Bu ders daha kolay bir halde yanlış beslendiğimiz için bir ihtar olabilir. Ve tahlil uygun beslenmeye geçmek kadar kolay ve somut olabilir. Ya da kökü çok derinlere, hatta ailemizin köklerine kadar giden atalarımızdan aldığımız tesirlere dayanan çok ruhsal bir ders kelam konusu olabilir. Sebep ortadan kaldırılmadıkça tahlil kalıcı olmayacaktır. Bazen yalnızca bizim değişmemiz gereklidir. Biz değişimi ve dönüşümü gerçekleştirebildiğimizde tahlil kalıcı olacaktır.
En değerli ipucu hastalığın neyi kısıtladığıdır. Denetim edemediğiniz bir hastalık belirtisi hayatı denetim etmeyi bırakmanız gerektiğinin iletisini taşıyor olabilir. O yüzden yalnızca belirtileri baskılayan bir tedavi öğrenmeniz gerekenleri öğrenmenize mani olacağı için değiştirmeniz gerekenleri değiştirmeden hayatınıza devam etmenizi sağlayacağı için hakikaten iyileşmeniz mümkün olmaz.
Doğada güçlü hastalığın zayıf hastalığı uzak tuttuğu gözlemlenmiştir. Akıl hastalarının daha az bedensel hastalığa yakalandığı gözlemlenmiştir.
Yaşam gücü her vakit istikrarını müdafaaya çalışır. Bu yüzden her vakit dengeyi bozan ögeye zıt tarafta reaksiyon verecektir. O yüzden ateşi düşürmeye çalışmak en büyük yanlışlardan biridir. Hayat gücü yapabildiği kadar direnip ateşi daha da yükseltmeye çalışacaktır. Lakin baskın ateş düşürme faaliyetleri galip geldiğinde ömür gücü daha fazla uğraşamaz gücünü yitirir. O takdirde bu olayı daha hayati hastalıklar izler. Hayat gücü ne yapıyorsa organizmanın istikrarını korumak ve hastalıktan kurtulmak için yapıyor. O halde organizmaya yardım etmenin yolu organizmanın yapmaya çalıştığı şeye dayanak olmaktır. Yapılabilecek en makûs şey ise organizmanın yapmaya çalıştığı şeye pürüz olmaktır. Bütün sorun belirtileri düşman üzere görüp biran evvel yok etmeye çalışmak yerine, dost olduğunu anlamaktır.
Belirtileri bastırmaya ve yok etmeye yönelik yaklaşımlar işe yaramaz. Süreksiz bir güzellik hali yakalansa da dengesizlik kendini daha kuvvetli ve daha derin olarak tekrar söz eder. Tahlil hem hayat usulüne dayatılan değişikliklerin yapılması ile hem de hem de en başından dengeyi bozan kök sebeplerin ortadan kaldırılması ile gelir. Hastalığın dayatmış olduğu değişiklikleri yapmadan hiçbir terapi uygun gelmeyecektir. Belinizi incittiyseniz öncelikli olan dinlenmektir. Rutubetli ve soğuk mesken ağrılarınıza yeterli gelmiyorsa kuru ve sıcak bir yere taşınmanız gerekir. Hastalığınızı etkileyen ömür şeklinizi düzeltmezseniz düzgünleşir iyileşmez eski ömür stiline dönerseniz tabi ki hastalık geri gelecektir. Yalnızca belirtileri yok etmeye yönelik tedaviler, birinci anda durumu iyileştirse de genel sıhhati vakitle daha da kötüleştirecektir. Örneğin kortizonla bastırılan çocuk alerjilerinin astıma dönüştüğü gözlemlenmiştir.
Doğal halimiz keyifli ve istikrardadır. Hastalık yalnızca vücutta olmaz, keyifli değilsek zihinsel bir hastalık kelam mevzusudur. Bir etken ( fizikî, duygusal yada ruhsal ) bu dengeyi bozucu müdahale yaptığında;
*Ya hasta olmayacak kadar güçlüyüzdür. Ve sıhhatimizi koruruz.
*Ya hastalığa yakalanırız lakin kısa müddette ve birçok defa yardım gerekmeden onu yenebiliriz.
*Ya da uzun müddet yenemeyiz ve uygun yardımı alana kadar hasta kalırız,
*Bazen tam uygunlaşmak mümkün olmayabilir ve büsbütün güzelleşmeden ölebiliriz.
Yani bir hastalık etkeninin bizi etkileyip etkilememesi onun yıkıcı gücüne olduğu kadar bizim dayanıklılığımıza da bağlıdır. Bizim dayanıklılığımız ise yanlışsız besinleri hakikat ölçüde ve gerçek vakitte almakla çok yakından bağlıdır. Fakat bu husus ağzımızdan ne girdiği kadar nasıl sindirildiği ile de bağlıdır. Dayanıklılığımız için düzgün işleyen bir sindirim sistemine sahip olmamız gereklidir. Bunun içinde floramızın istikrarlı ve sağlıklı olması gerekir. Bizim için faydalı bakteriler besinleri yanlışsız bir biçimde parçalayıp sindirmemizi sağlarken ziyanlı olanlar bağırsak epitelimize ziyan vererek sıhhatimizi bozar. Makus beslenme alışkanlıkları, yanlış tedaviler bilhassa antibiyotikler sindirim sisteminin ekolojik yapısını bozar. Beslenme dışında frekans olarak düşük frekanslı his ve niyetlere sahip olmak da dayanıklılığımızı azaltır.
Hastalıktan tam ve kesin olarak kurtulmanın yolu onun ortaya çıkmasına yol açan kuralları anlamaktan ve değiştirmekten geçer. Bu değişim ( fizikî yada ruhsal ) olmaksızın elde edilen sıhhat uzun periyodik olmayacaktır.
Fiziksel etrafımızda doğal ve pak olana dönerek, tabiatın bize rehberlik ettiği üzere istikrarda yaşayarak, yüksek frekanslı his ve kanılarımızı destekleyecek hayat alışkanlıkları geliştirerek uygunlaşmak mümkün olmaktadır.
CİLT HASTALIKLARI
Cildimiz tüm bedenimizi kaplar. Dışarıda olanlar ile içeride kalanlar ortasında bir hudut misyonu görür. Yani bireyselliğimi korur. Cilt kapladığı alan prestiji ile bedenimizin en kıymetli organıdır.
Cilt hayat alanımı kuşatan hami bir katmandır. Şuur dışı bir yerden içsel durumumun tüm doğruluğuyla kendini ortaya koymasını sağlar. Münasebetiyle etrafımla olan bağımla bir irtibatı vardır. ( ben ve diğerleri)
Cildimiz hislerimizin, iç hasassiyetimizin bir uzantısıdır. İç dünyamızın aynasıdır. Tüm bağlantı bilgilerimizi tahlil eder. Şayet ben nazik bir insansam cildim de öyledir. Şayet çok hassas bir insansam cildim de çok hassas bir yapıya sahiptir. Tam aksine şayet kendime ve öbür insanlara sert davranıyorsam cildimde kalın ve sert olur. Şayet cildim iritasyon gösterirse hayatımdaki bir şey yahut biri beni irite ediyor demektir.
Büyük güvensizlikler cildimin terlemesine neden olurken, çok terleyen cilt tuttuğum ve hür bırakma gereksinimi duyduğum hisleri boşaltır.
Cildime değen bir hastalık etrafımla irtibat kurmakta zorlandığımı gösterir. Bütünlük düzeyimde bir kayıp olduğunu hissederim.
Cildimin durumu başka beşerlerle kurduğum ilgilerin durumunu gösterir. Kişiselliğim sorgulanır, mahremiyetim ve savunmasızlığım tehdit ediliyor olabilir.
Benim sonlarım neler?
Tahammülsüz olduğum alanlar hangileri
Dokunma ve dokunulma gereksinimi hissettiğim ve bununla ilgili bir mahrumluk çektiğim vakit cildim tepki verir. Örneğin bir ayrılık yaşadığımda egzama yada sedef olmasının sebebi budur. Cildim gerilim yaşar. Bir muhtaçlık durumu içindedir.
Cilt zihinsel güçle irtibatlıdır.
Cilt bedenin gözetici zarfıdır. Tıpkı vakitte iç organlarımızı da korur. Dış ortamla temas kuran bana ilişkin birinci kesimdir. Dış dünya ile iç dünya ortasında bir irtibat olarak misyon yapar.
Kızarıklık hislerimle ilişkilidir.
Kaşıntı ise hoşnutsuzluğumun bir işaretidir.
