Ne Zaman Doyacağız?

İŞTAH/DOYUMSUZLUK, AÇLIĞIN dışa vurmuş hali. Pekala nelerin açlığını çekiyoruz? Bu asrın insanlarını ‘Tüketim Toplumu’ haline getiren nedir sanki? Ruhsal/Duygusal durumlarınızın iştahımızla ne üzere bağları var?

İsviçre’de bir araştırmada Duygusal, Bedensel, Zihinsel ve Cinsel açlıklarımız değerlendirilmiş ve birebir merkezleri uyardıkları görülmüş. Belirlenmiş müddetlerde yemek yemeyen, cinsel perhiz uygulayan ve kimseyle konuşmayan 3 küme oluşturulmuş. Sonrasında beynin birebir merkezi uyarılmış. Uzaklaştırılan şeylerin geri verilmesiyle de beynin açlık merkezi olağana gelmiş. Acıktığımızı düşündüğümüzde bir an durup kendimizi dinleyelim. Sanki sahiden aç olduğumuz için mi açız? Ailemizle beğenilen bir sohbete mi muhtaçlığımız var? Ya da eşinizin sıcaklığını mı istiyorsunuz? En yakınlarımız dahil herkesten kendimizi soyutluyor muyuz? En hoşu ise sahiden mi açız? Sonrasında da neye gereksinimimiz varsa ona yönelmeliyiz. Canımız her istediğinde yemeye koyulursak; vücudumuza istediğini vermediğimiz için, açlığımızı dindiremeyiz. Kendimizi dinlemeyi öğrenmeli ve bunu günlük rutin işlerimiz ortasına sokmalıyız ki; iç dinginliğine/huzura ulaşalım. En azından sabahları olmak üzere sabah-öğlen-akşam 5 dakika boyunca hayatımızın günlük iş/streslerini bir kenara bırakarak kendimizi dinlemeliyi adet edinmeliyiz. ‘Nefes egzersizlerini’(Yoga da olabilir) hayatımıza sokmamız rahatlamamızın yanında bir çok yararını da beraberinde getirecektir. Evvel derin bir nefes alıp onu tutabileceğimiz kadar içimizde tuttuktan sonra bütün nefesimizi yavaşça verelim. Bu nefesleri alıp vermeye 5 dk devam edelim. Hedefimiz( lakin yapmayın tüm antrenmanların amacı vardır) her seferinde 5sn nefes al- 10sn nefes tut-20sn nefes ver halinde olmalı. Yapabileceğimiz öteki bir şey de ‘içten bir dua’ olsa gerek. Dua insanlardan çok daha üstün bir varlığa dayanmanın verdiği itimatla beşere dinginlik verir. Namazlarımızdan sonra ya da geceleri dua fırsatlarını değerlendirmeliyiz. Mealen ‘ Rabbin seni terketmedi, sana darılmadı da’, ‘Rabbi kulunu zayi edecek değildir’ ayetlerini hatırlayıp; Rabbine itimat içerisinde edilen dualarımızla, Allah’la hasbihal edersek; huzura ulaşırken açlıklarımızdan da kurtulmuş oluruz. Bunlarla bir arada yakın etrafımızla bağlarımızı geliştirelim, kendimizi tabir edebilmeyi adet edinelim. Her hoş şey üzere hislerimiz da paylaştıkça güzelleşir ve artar. Bunun zıddı de doğrudur. Yakışıksız şeyler paylaşıldıkça azalır. Ufak bir taban not: Yakışıksız şeyler paylaşılmaz ise kendisini tutanı çirkinleştirir.????
Kabaca bir gözlemimle mevzuyu kapatmak istiyorum. Bir insan daima açsa ve doymuyorsa; Ruhsal-Duygusal Açlık, acıkmadığı halde bir şeyler yemek istiyorsa; Vitamin-mineral-değerli besin eksikliğine bağlı açlık, yemeklerden kısa bir süre( 2-4 saat) içinde acıkıyorsa; fazla kolay şeker tüketimine bağlı açlık düşünülmeli ve ona nazaran önlem alınmalı.

Başa dön tuşu