Özgüveni yüksek çocuk yetiştirmek her ebeveynin amaçlarından bir adedidir. Zira özgüvenli çocuklar memnundur ve hayatta istediklerini bilerek emek harcarlar.
Peki özgüven nedir ve anne babalar nelere dikkat etmelidir merak ediyor musunuz?
En yalın tarifiyle özgüven, kişinin kendisini tanıması ve kendi tahlilini yapabilmesidir. Özgüven aslında kendinizle barışık bir birey olmanız demektir. Yapabileceğimiz şeylerin ya da yapamayacağımız şeylerin kararını diğerlerinin değil bizim verebilmemizdir. Pekala özgüven sahibi çocuk yetiştirmek için nelere dikat etmeliyiz.
-
SEN BU MEVZU ILE ILGILI NE DÜŞÜNÜYORSUN?
Aileniz yahut çocuğunuzla ilgili kararlar verirken çocuğunuzunda bahis hakkında fikirlerini paylaşmasında cesaretlendirmeli ve fikirlerinin sizin için değerli olduğunu hissettirmelisiniz.Mesela yaz tatili çocuğunuzu ilgilendiren planlar ile ilgili çocuğunuzun da fikirlerini almanız çocuğunuzun hem daha istekli hem de kendine daha fazla itimat duyan kararlı birey olmasına adım atmasına takviye olursunuz.
-
KIZGINLIĞIM SANA DEĞİL ‘DAVRANIŞINA’
Bazen çocuğunuzun yaptığı bir davranış ya da kelama öfkelenebilirsiniz.Belki de farkında olmayarak çocuğunuzdan bu hislerinizi saklayamayabilirsiniz.Çocuğunuzun davranışına karşılık sakinliğinizi koruyamayıp öfkelendiğinizde çocuklar çoklukla bu durumu maalesef “annem babam beni sevmiyor” diye yorumlarlar. Anne babası tarafından sevilmediğini düşünen bir çocuğun özgüveni asla sağlam olmaz. Bu yanlış yorumlamayı önlemek için bu cümle kurtarıcınız olabilir.
-
AFERİN
Çocuk üzerindeki tesiri çok değerlidir.Bu ifadeyi ne vakit, ne formda ve ne sıklıkla söylediğiniz çok kıymetlidir. Yapılan aksiyonu değil de çocuğu övmeniz risklidir. Çocuk yaptığı aksiyonun, aktifliğin sonucuyla değil sizin övgünüzle ilgilenmeye başlar. Bu cümleyi başarılı bir aksiyonun sonrasında harekete vurgu yaparak söylemeniz güçlü bir tesir yaratır.Aferin sözünün sıklığını ayarlamanız çok kıymetlidir.
-
BU SENİN SORUMLULUĞUN
Çocuğun özgüveni için en temel mevzu kendisine ilişkin olan işleri yapma sorumluluğunu almasıdır. Fizikî ve zihinsel olarak yaşının getirdiklerini yapmaya hazır olduğu bir aksiyonun, işin sorumluluğunu alması çocuğa özgüven kazandıran en temel mevzudur. Örneğin elleri kaşık tutmak için uygun olduğu halde yemeği siz yedirirseniz, kıyafetini giyebilecek fizikî olgunluğa hazırken siz giydirirseniz o çocuğun özgüveni gelişmez. “Anne sen yedirir misin” dediğinde “Bu senin işin, sen yapabilirsin” demeniz sorumluluk şuurunun temelini oluşturur ve çocuğunuza güvendiğinizi hissettirir.
-
SENİ SEVİYORUM
Duygusal gereksinimleri karşılanan çocuk ruhsal olarak da fizikî olarak da güçlü olur. Çocuğun en temel duygusal muhtaçlığı sevildiğini hissetmektir. Tüm dünyanın hemfikir olduğu en hoş kelamdır. Çocuğunuza sevginizi söylemekten ve hissettirmekten asla geri adım atmayın.Sevgiden bir çocuk şımarmaz,tutarsız davranışlarınzıdan çocuk şımarır.
-
SENİ OLDUĞUN ÜZERE KABUL EDİYORUM
Çocuklar birtakım kasvetler yaşar ki kabullenmek istemeyiz. Örneğin çocuğunuz tırnak yemeye başladı ve doğal olarak çabucak müdahale etmek ve değiştirmek isteriz. Uygunlaştırma isteğinde çok ısrar ederseniz çocuklar “annem babam beni bu türlü sevmiyor” iletisi alırlar. Anne babanın niyeti mutlaka bu değildir lakin ısrar etmeleri bazen de yanılgılı yaklaşımları çocukta bu algıya neden olur. Buna benzeri durumlarda lütfen bu cümleyi hatırlayın, inanın ve söz edin. Olumsuz davranışın evvel nedenini gözlemleyip adım adım vazgeçmesi için çabalamalısınız.Olumsuz bir davranışı ortadan kaldırmak için daima yapma demeniz takıntının ilerlemesine neden olacaktır.
Çocuğunuza güvendiğinizi söz etmenin hoş bir yoludur. Bilhassa kritik vakitlerde, olaylarda söylediğiniz “Ben oğluma/kızıma güvenirim” sözü çocuğunuzun kulağının bir köşesinde daima kalır. Bazen onu yanılgı yapmaktan korur. Bu cümleyi yalnızca bir iş ya da bir imtihan öncesi söylerseniz cümle manasını yitirir hatta gerilim kaynağı olur. Yalnızca imtihanlar öncesi söylenirse “Sınavın sonucun yüksek olmalı, yüksek not bekliyorum” manasına dönüşebilir.
-
SANA GÜVENIYORUM
Güvenilmeyen çocuk bebekliğinden itibaren annesi ve babasının ses tonundan,bakışından ve yüz tabirinden bu güvensizlik bildirisini alır.Bu bildirisi alan çocuk ‘ Ben yetersizim,ben yapamam’ diyerek öğrenilmiş çaresizlik duygusu yaşar.Bir çocuğa yapılabilecek en büyük kötülük budur. Çocuğunuzun özgüvenli bir birey olmasını istiyorsanız şayet çocuğunuzun içinde harika ve biricik potansiyele sahip olduğunu bilerek çocuğunuza güvendiğinizin bildirisini vermelisiniz.
