Günümüzde giderek hakimiyetini daha da artıran tüketim, tüketim toplumu bilhassa 1950’li yıllardan sonra bilimsel-teknik seçkinin öne geçtiği, insanlara kapitalizmin kitle üretimi ve kitle tüketimi hazcı bir ömür biçimini dayattığı gözlemlenmektedir.
Çalışmak, başarmak üzere pahaların yerini artık “nasıl harcamalı?” “nasıl eğlenmeli” stilindeki normlara bırakmaktadır. Yemek yeme kültürü bile kendini internetten hazır yemek siparişi vermeye ayak üstü atıştırmalığa bırakmakta ve bu davranışın sonucu olarak da obezite baş göstermektedir. Obezite ile savaş artık bir kamu spotu olarak yerini almıştır.
Bugün çalışma toplumundan “boş vakit toplumuna “doğru gidildiğine dair yaygın bir inanç vardır. Aydınlanma entelektüellerinin kurmak üzere çıktıkları , aklın yönettiği bir dünyanın sakinini temsil eden ahlak bugün bütün detaylarıyla zıddına dönüşmüş durumda .Yani hazzı için bile kendini yormaktan kaçınan rahatlık prensibinin önderlik ettiği tüketici tipi gelişiyor…
Endüstri uygarlığında üretim sürecinde endüstriyel mal üretme yerini bilgi üretimine bırakıyor. Her ne kadar iş tümüyle ortadan kalmasa da işgücüne duyulan gereksinim gitgide azalmakta. Tam istihdamda son yıllarda gerilemeler ortaya çıkarken part-time çalışma modeli yaygınlaşmakta .Özellikle kimi işler büsbütün ortadan kalkarken, yerini kimi mesleklerde artış gözlemlenmektedir.Bu meslekler tümüyle bilgi ağır ve yaratıcılık gerektiren mesleklerdir Örneğin bilgisayar yazılımcılığı ve ağ üzerinden kullanılan toplumsallaşma yazılımları son yılların özgün meslekleri haline geldi . Bu sebeple birtakım muharrirler geleceğin etiğinin boş vakit etiği olacağını belirtiyorlar. İnsanların çalışma durumuna bakış açıları da değişti.Çalışmak artık beşerler için yaşamak için gereklilik olmaktan çok benliğini kıymetlendirme aracı olarak görülmeye başlandı.Fabrikalarda her gün birebir işi yapan ve kendi benliğine yabancılaşan beşerler ,yeni sistemde çocuklarını daha yaratıcı işlere yönlendirip kendilerini gerçekleştirme hissini tatmine teşvik ettiler.Günümüzde entellektüel sermayenin giderek kıymet kazandığı ve fikri haklara ait bütün muhafaza tedbirlerine karşın son derece süratli ve yaygın kopya süreci , yenilikçi niyetin tıpkı vakitte motivasyonu da oldu.Yeni fikirler kendini her vakit yenilemeye uğraş ettiler.
Modern dünya, çağdaş toplum her ne kadar tüketim eğilimini arttırmakla suçlansa da , yenilikçiliğinde önünü açtı.Dikkat etmemiz gereken insan olma seyahatimizin kıymetini hatırlamaktan geçiyor.Birey rahat ve esnek olmadıkça yaratıcılığını kullanamaz.Duygularımızın ehemmiyetini kavramak en değerlisi insani kıymetlerden uzaklaşmamak yeni dünya nizamında de değerini yitirmemeli Kendi ömrümüzle ilgili ve tek bir referans sahip olmadan yenilikçi ve öz kıymetlerine sahip çıkan insan olmak işte en kıymetlisi bu…..
