Yeme bozuklukları; 15-24 yaşları ortasındaki genç ve bayanlarda yaygın olarak görülen karmaşık, sorunlu ruhsal durumlardır. Bozukluğu yaşayanların onda biri de erkektir. Yeme bozuklukları yaş, ırk, sosyo-ekonomik statü, cinsel tercih, vücut yapısı, ve kilo farkı gözetmeksizin her bireyi etkileyebilir.
Yeme bozuklukları;
-Anoreksiya nevroza,
-Bulimia nevroza,
-Kontrolsüz yeme,
-Tanımlanmış yeme beslenme bozuklukları olarak ayrılırlar.
-Anoreksiya Nervoza, yemekten kaçınmak ve yemeyi kısıtlamak,yemekle ilgili sert kurallar koymak, yediklerini çok denetim etmek eğilimindedirler. Anoreksiya yerleştiği vakit kişi çok zayıf olsa bile kilo vermesi gerektiğini hisseder, kilo verme dileği her şeyin önüne geçer.
-Bulimia nervoza, birden fazla çok sağlıklı kilo da olsa daha şişmanlamaktan çok korkarlar. Çok diyet yapma ve denetimsiz yeme devirleri ortasında gidip gelirler. Yemeye başladıkları vakit kendilerini durdurma yetilerini kaybederler. Kusma ve müshil üzere yollarla yediklerini vücutlarından atarak bu histen kurtulmaya çalışırlar.
-Kontrolsüz yeme;Fazla kalori alırlar ve çok kilolu olmaya eğilimlidirler. Kendini denetleyenmez ve yemeyi kesecek gücünün olmadığını düşünür. Duygusal geçiş devirlerinde daha da çok yer ve yeme onun tesellisi halini alır.
-Yeme ve beslenme bozuklukları;Bu bozuklukta kesin bir hudut yoktur. Erken çocukluk periyodunda alaka kesintileri (ebeveynle ,akranla), cinsel istismar, fizikî travmalar, ruhsal ve ruhsal hastalıklar, alınan ilaçlar olumsuz fikirler v.b üzere.
Yeme bozuklukları ile baş etmede bilişsel davranışçı uygulamalar, şahsa özel yol haritaları belirlenmeli, mesken ödevleri ile desteklenmeli. Kişinin olaya bilişsel bakışı bile yeme bozuklukları ile baş etmeye gerçek atılan birinci adımdır. Kişinin bu bahiste yazarak oluşturmuş olduğu pratik antrenmanları , kendini gözetlemesi, not defteri yahut standart günlüklere kaydetmesi çok değerlidir. Daha sonra öğünlerin planlanması, öğünlerin sayısı ve ne yenileceği evvelce planlanmalıdır. Olumsuz niyetler bulunmalı otomatik niyetler tahlil edilmeli, fikir stilleri hakkında bilişsel eğitim verilmelidir.
Unutmamalıdır ki yıllardır süregelen bu bozukluk o denli kolay olarak baş edilemez. Bunu için kişi ruhsal değerlendirmelerden geçmeli gerekli dayanağı almalı, yardım için aile ile birlikte çalışılmalıdır. Cesaretlendirici, motive edici kelamlar, küçük mükafatlar, kişinin iyleşmesi tarafında atılan adımlardır.
